Op 20 november zijn we met een zeer select groepje leden naar Landgoed Schovenhorst in Putten getogen.
We zaten op de rand van wat met de huidige maatregelen mogelijk was. We werden daar rondgeleid door Annemarie Kooistra, een van de vele vrijwillige gidsen van het landgoed.

Gode zij dank was Brasserie Schovenhorst gewoon geopend voor afhalen, koffie en lunch waren voortreffelijk. Schovenhorst ligt een uurtje rijden van onze afdeling, maar is een andere wereld vanwege de zandgrond.

Volgens kenner Rob Haagen geen arme zandgrond , maar zand met wat zwavel. Dik honderdzeventig jaar geleden bestond de Veluwe door het wegkappen van wouden grotendeels uit woeste gronden. Restanten daar van zijn, als een soort reservaat, nog te vinden als zandverstuivingen in Kootwijkerzand.

Het bestaan van die woeste gronden is de reden geweest om Staatsbosbeheer op te richten, die zandgronden leverden niets op en bedreigden de boeren in hun bestaan, Staatsbosbeheer had als taak weer bomen te planten.

Landgoed Schovenhorst is evenwel een particulier initiatief van Mr . J. H. Schober , hij experimen- teerde met allerhande boomsoorten om te bezien welke soort het meest productief was in ons klimaat en op de zandgronden.

Zijn keuze viel daarbij in het bijzonder op naaldbomen, in de 170 jaren van het bestaan van Schovenhorst zijn er zo’n tweehonderd soorten geplant en geprobeerd.

Er staan verschillende metasequoia’s van vele tientallen meters hoog, grote zilverdennen en ook mooie thuja’s. Thujahagen vind ik persoonlijk het meest erge wat je in een tuin kunt vinden, maar als solitair is zo’n boom een pracht.

De tuinen zijn voornamelijk een pinetum, maar er zijn ook legio loofbomen te vinden en bijzondere mossen, bijvoorbeeld het bekertjesmos (Cladonia). Maar die loofbomen hebben toch wel een beetje mijn hart gestolen, alleen al vanwege de namen. Ik had nog nooit van de Kansenboom gehoord, nog nooit van de Sneeuwklokjesboom, en dat er een Zevenzonenboom kon bestaan had ik niet vermoed.

In de rondleiding van anderhalf uur hebben wij slechts een kwart van het terrein bewandeld,
u kunt er zó een hele dag doorbrengen.
Absoluut een aanrader om eens op eigen gelegenheid naar toe te gaan.

Het was weer een heerlijk educatief uitje.