Bij een van de buren (druk met verbouwing) stond naast de vuilcontainer een oude speelgoedtrapauto. Ik was er al verschillende keren langs gelopen en dacht: wat zonde als die straks in de container verdwijnt. Vragen dus; ja de jongens waren er allang uitgegroeid, als je er wat in ziet, gelijk meenemen. En hij is leuk, een crémekleurige Alfa Romeo. Ik heb hem in de voortuin gezet, met demotorkap tegen een solitaire beuk. De oude tuinkabouter die er stond is nu overreden en de stenen rand is veranderd in een kleine puinhoop. Zo lijkt het alsof de Alfa Romeo tegen de beuk is gecrashed. Onze kleindochter van negen zei toen ze de auto zag staan: "wat jammer dat ik geen vier meer ben!" Hoezo vroeg ik. "Dan pas ik er nog in" was het antwoord. Maar geen probleem, met een beetje wringen paste het nog net. Met het stuurtje tussen haar knieën en af en toe een flinke duw, reed ze nog een paar rondjes. Nu heb ik op de zitting van de auto een schaal met knalrode geraniums gezet. Leuk en opvallend. Zo maak je van iets ouds iets nieuws.

Oude schoenen

Wat je allemaal met een oude schoen kunt doen. Iedereen heeft ze wel, te oud, te klein of niet mooi meer. Het meest geschikt zijn de hoge legerkistjes of oude wandelschoenen. Ik doe onder in de schoenen een handje kurk en/of kleikorrels. Daarop potgrond met wat zand. En planten maar. Ik beplant ze met huislooksoorten, die zijn heel sterk en hebben weinig water nodig. In de herfst worden de schoenen beeldschoon door de mossen die erop gaan groeien. De veters worden dan groene koordjes. In de winter blijven ze gewoon buiten staan, hagel, sneeuw en regen het deert ze niet, daar kunnen ze goed tegen. Er staan nu vier paar op een pannen afdakje, precies op ooghoogte. Maar als ik weer uit een paar schoenen gegroeid ben of ze zijn versleten, komen er nog meer bij. Huislooksoorten genoeg. Het is wel een beetje gek, maar ik geniet er van.