Terugblik excursie Park De Hoge Veluwe 18 november 2022.

Rond 10.30 uur was iedereen gearriveerd bij Marianne Leicher in Otterlo, waar we zeer hartelijk werden ontvangen met koffie en koek. Zij had zelfs veel documentatie klaar gelegd voor ons over het Park. De Veluwe is een prachtig natuurgebied in Gelderland van zo`n 1000 vierkante kilometer groot. Niet bij iedereen is bekend dat het Park de Hoge Veluwe slechts een onderdeel is van het natuurgebied, 5400 hectare groot. Er liggen verschillende bezienswaardigheden, waaronder de 2 natuurparken het Nationale Park de Veluwezoom en de Hoge Veluwe.

Beide parken bestaan uit loof- en naaldbossen, heidevelden, vennen en zandverstuivingen. Dat zijn de zaken die wij waarnemen wanneer wij de parken bezoeken, maar er is zoveel meer te zien en te beleven. Wat was het daarom fijn dat Marianne haar buren, die daar 20 jaar gids zijn geweest, heeft gevraagd dit nog een keer voor ons te doen. Met wat een enthousiasme heeft dit echtpaar dit gedaan.  Daar zij hoogbejaard zijn gingen we met de auto door het Park en zo konden zij ons zoveel mogelijk laten zien. We mochten zelfs gratis het Park in. 

“Het Park de Hoge Veluwe is de unieke nalatenschap van Anton en Helene Kroller-Muller. Anton zocht graag rust in de natuur, die vond hij op de Veluwe. Evenals zijn liefde voor de jacht, die hem deed besluiten een eigen landgoed te stichten. De Hooge Veluwe. Hij begon stapsgewijs stukken grond aan te schaffen, om die vervolgens aaneen te schakelen. Nadat het landgoed werd omrasterd

liet Anton er, met het oog op de jacht, edelherten, wilde zwijnen en moeflons uitzetten. Er liepen zelfs ook enige tijd kangoeroes”. Tekst: website Park.

Het Jachthuis Sint Hubertus werd gebouwd in 1920 als buitenverblijf voor het echtpaar.

Helene`s grote passie was de moderne kunst. Haar dtoom, om haar inmiddels verzamelde collectie in een nog te bouwen  museum in het Park te exposeren, kwam uiteindelijk uit. Maar het kwam niet op de beoogde plek, bij de Franse Berg te staan. De keermuren, die het stuifzand moesten tegenhouden, staan er nog wel. 

Alles hierover en de ontstaansgeschiedenis is te vinden op de website van het Park De Hoge Veluwe. Ook interessant om over te lezen is de boerderij de Pampel en over de President Steynbank.

De Pampel is tegenwoordig het centrumgebied van het Park met o.a. het Kroller-Muller Museum, beeldentuin, het Bezoekerscentrum, het Museonder, de Franse Berg en genoemde President Steynbank. Ook het Parkrestaurant bevindt zich hier.

De meeste van deze plekken hebben de gidsen ons laten zien. We zijn nergens binnen geweest, behalve in het restaurant. De inwendige mens wil ook wat. Het weer was buitengewoon aangenaam, dus voornamelijk de landschappen en de natuur bekeken. Ook daar wisten zij ons uiteraard de mooiste heidevelden, zandverstuivingen en bossen te tonen. Die heidevelden hebben veel te lijden van vergrassing door de stikstofuitstoot, dat was duidelijk te zien. Hoe gaan we dat toch oplossen. We zagen een groep edelherten op een open, groene plek bij het bos. Verder nog wat kleine diertjes gezien, nou ja, hun eitjes en coconnetje. Het ronde witte coconnetje aan een struik, daar waren wij zeker zo aan voorbijgelopen, daar komen later kleine tijgerspinnetjes uit. De eitjes waren van nachtvlinders.  De moeflons konden we niet bekijken, daar zijn er door de wolven niet veel meer van over en zijn nu meen ik op een veilige, omheinde, plek. 

Naast het Museonder vind je het Belevingspad 1.5 km. lang. Ook toegankelijk voor bezoekers in een rolstoel. Dit pad hebben wij gelopen en bijna terug bij het restaurant kwam daar een van die voorspelde buien. Toch nog een beetje nat geworden, maar ach de excursie was voor ons afgelopen. Kees, die ondanks zijn drukke werkzaamheden, toch mij en nog 2 andere deelnemers naar de Veluwe heeft gereden, wilde wel iets eerder terug dan de anderen. 

Die hebben met de gidsen nog wat meer plekken bezocht. Nog bedankt hiervoor, Kees.

Herma